Galeria | Agroturystyka Ropki

Tola i Harrier na majowej łące. Pozostałe psy są pewnie gdzieś opodal.

Czerwcowa burza.

Nigdy nie wiadomo, co wyjdzie z mroku. Na szczęście Szaman jest na posterunku.

Miesięczny Nawrat z mamą Zuzą na łące. Nawrat od małego miał

Po co męczyć się i gonić w czasie polowania? Lepiej poczekać. Karmnik, to dobre miejsce. Teraz Fazi poluje już w Krainie Wiecznych Łowów.

Z wizytą wpadli nasi sąsiedzi.

Zuza, Nawrat i część naszych owiec na sierpniowym pastwisku.

Nawrat na jesiennym pastwisku.

Październikowy dzień na naszych łąkach. W oddali płonący kolorami Dzielec i widoczne zabudowania naszych najbliższych sąsiadów.

Jesień nadciąga od strony Hańczowej. Koniec października na naszych łąkach.

Harrier wypasający owce, czyli w swoim żywiole. Niestety, owce uciekły z kadru...

Pełna harmonia. Od lewej: Fazi, Tola i Pedro. Fazi i Pedro śpią już niestety gdzie indziej.

Duśka i gumowce. Nie wiem, bez czego życie byłoby tu trudniejsze.

Letnie ulewy potrafią zmienić nasz mały potok w rwącą rzekę, a niewielką tamę w potężny wodospad.

Duśka i Harrier po długim jesiennym spacerze odpoczywają w lesie.

W Ropkach zima potrafi zaskoczyć pierwszym atakiem w połowie października.

Jesienią widok na Dzielec jest chyba najładnieszy. No, może jeszcze zimą, wiosną, latem...

Otwarta przestrzeń często nastaraja Zuzę nostalgicznie. A jeszcze gdzieś tam daleko są konie sąsiadów.

Zuza jest raczej leniwa. Ma spokojny charakter i lekką nadwagę. Czasem jednak nawet ona musi się ruszyć.